Οι λειχήνες του αιδοίου αποτελούν χρόνιες φλεγμονώδεις δερματικές παθήσεις.
Υπάρχουν 3 είδη λειχήνας:
Σκληρυντικός λειχήνας
Ομαλός λειχήνας
Χρόνιος απλός λειχήνας
Ο λειχήνας ονομάζεται αλλιώς και νευροδερματίτιδα, δερματίτιδα ή έκζεμα. Πρόκειται για μια πάθηση του δέρματος που χαρακτηρίζεται από τη ‘λειχηνοποίηση’ του δέρματος του αιδοίου, ως αποτέλεσμα του χρόνιου αισθήματος κνησμού και ξυσίματος της περιοχής.
Η δερματική βλάβη συνήθως έχει σαφή όρια, τραχιά επιφάνεια, μπορεί να παρουσιάσει ερυθρότητα ή υπερμελάχρωση ή ακόμα και εκδορές από το ξύσιμο. Ωστόσο, μπορεί παρά την έντονη συμπτωματολογία, το δέρμα να δείχνει φυσιολογικό.
Οι ακριβείς αιτίες που το προκαλούν δεν είναι γνωστές. Υπάρχουν, όμως, προδιαθεσιακοί παράγοντες που μάλλον παίζουν ρόλο στην εμφάνισή του και είναι οι πιο κάτω:
Ψωρίαση
Μυκητίαση
Στρες
Νεοπλασία του δέρματος
Τοπικά προϊόντα για την περιποίηση της ευαίσθητης περιοχής, που μπορεί να προκαλούν ερεθισμό
Στενά ή συνθετικά εσώρουχα/ρούχα
Υγρασία
Ο χρόνιος απλός λειχήνας δεν έχει μολυσματικό υπόβαθρο και επομένως δεν είναι μεταδοτικός. Δεν αποτελεί προκαρκινική αλλοίωση. Ωστόσο, ο φαύλος κύκλος κνησμού- ξυσίματος που δημιουργείται επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητα της γυναίκας και συνεχώς επιδεινώνεται εάν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Το αίσθημα κνησμού συνήθως είναι εντονότερο κατά τη διάρκεια της νύχτας και κατά συνέπεια προκαλεί διαταραχές ύπνου. Ο τραυματισμός του δέρματος το καθιστά πιο ευάλωτο σε λοιμώξεις. Λόγω του έντονου κνησμού συχνά διαπιστώνονται και λύσεις της συνέχειας του δέρματος (ραγάδες), που μπορεί να οδηγήσουν ευκολότερα σε λοιμώξεις της περιοχής κυρίως μικροβιακής αιτιολογίας
Η διάγνωση της νόσου βασίζεται κυρίως στη λήψη λεπτομερούς ιστορικού της ασθενούς από το γυναικολόγο ή το δερματολόγο και στη κλινική εξέταση της περιοχής. Σε περιπτώσεις που δεν είναι βέβαιος για τη διάγνωση ο ιατρός μπορεί να προτείνει τη λήψη βιοψίας. Επειδή πολλές φορές ο χρόνιος απλός λειχήνας συνυπάρχει με τοπικές λοιμώξεις της περιοχής (μυκητιάσεις ή βακτηριακές λοιμώξεις) ο ιατρός σας ίσως προβεί πρώτα σε θεραπεία της λοίμωξης και μετά στη θεραπεία του λειχήνα.
Αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων, όπως κρέμες, λιπαντικά, σαπούνια, υγρά μαντηλάκια, καθημερινή σερβιέτα. Το πλύσιμο της περιοχής πρέπει να περιορίζεται στη μία φορά την ημέρα και ιδανικά μόνο με νερό. Αποφυγή ξυσίματος της περιοχής όσο αυτό είναι δυνατό.
H θεραπεία της νόσου στηρίζεται στην αποφυγή των ερεθιστικών παραγόντων στη περιοχή (π.χ. τα στενά συνθετικά ρούχα, τα τοπικά αντισηπτικά, τα λιπαντικά, αρώματα) και στην εφαρμογή τοπικών φαρμακευτικών σκευασμάτων. Τα ισχυρά κορτικοειδή σε μορφή αλοιφής αποτελούν τη θεραπεία εκλογής του χρόνιου απλού λειχήνα. Η επάλειψη με βαζελίνη μετά την εφαρμογή της αλοιφής καταπραΰνει τον κνησμό και βοηθάει στην επούλωση του δέρματος. Άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του χρόνιου απλού λειχήνα είναι οι αναστολείς της καλσινευρίνης. Η αγωγή με τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά συχνά βοηθάει στην ύφεση των συμπτωμάτων.
Καθώς η νευροδερματίτιδα αποτελεί μια χρόνια κατάσταση, χαρακτηρίζεται από περιόδους ύφεσης και παροξυσμού.
Η αγωγή δεν πρέπει να διακόπτεται εξ ολοκλήρου με την ύφεση των συμπτωμάτων, αλλά να ρυθμίζεται από τον ιατρό ο οποίος παρακολουθεί την ασθενή σε τακτική βάση.
Comments